Anhang
vermuatlig o nö Lüx und Bära.
D’Lütt, Untertaana vo grööfliga Hera,
hend müassa ääfach, hiart dors Läba:
froona, kriaga, zääch am Boda kläba.
Dr Ri ischt brääter, welder gse und ruuch,
s’Tal us Wuascht und Sumpf und Kes.
Am Hang entlang hens gläbt met wenig Bruuch,
Holz ahagschlääpft dor d’Res,
pflanzat, gwimmlat, geheuat und verletta,
gmolha, pättat, gfirat, gschretta,
trommt und ghofft und Goofa öberko,
und gmoschtat hens halt duazmol scho.
S’hätt Johrhundert gee met Freda und met Gfell,
denn wedr Zuaschtend wia ir tüüfschta Höll:
Füür ischt dors Land,
Kriag ischt dors Land,
mörderisch und tüüflig.
Päscht ischt dors Dorf,
Tod ischt dors Dorf —
d’Lütt i Not und Verzwüullig.
Im ewaga Schtritt um Falsch und Wohr
hätt’s albi wedr prennt ir Wält,
im Kampf um d’Macht und gegat Gfohr,
um Globa, Wössa, Bsetz und Gält,
um d’”Freiheit, d’Rächt vo Gross und Kli,
ums Ha. ums Wella und ums Si.
Johrhundert lang hend Groofa regiert,
di ääna guat, di andra rächt,
di letschta himmeltruurig schlächt,
met Wahn und Schregga d’Lütt trässiert.
Ma hätt d’Tiranna denn vertreba.
An Förscht ischt ko, hätt s’Land öbernoo.
D’Lübäägaschaft ischt bleba,
erscht schpööter hätt ma s’Volk befreit drvoo.
Lang schpööter hend us andra Zitta
Volksrächt könna wagsa und entschtoo,
s’Volk hätt plötzlig könna sälber ritta —
Gsetzer bschlüüssa oder bliba loo.
Gwalltig und lang ischt dr Wandl
i däna 600 Johr,
und doch sinds no a Wüli
omässa am Läba drvoor.
Kultura sind ko, hend blüit, sind verganga,
im endlosa Floss und im Schträba,
d’Wälta und s’Menschsii z’umfanga,
im Drang zom Neua, zom bessara Läba.
Seefahrer hend d’Indianer gfunda,
Kultura entdeckt — und verschandlet.
D’Kircha hätt si ir Krisa gwunda,
im Fiabr gschpalta — und gwandlat.
Ma hätt entdeckt, das d’Wält um d’Sunna kreisi,
das d’Sunna net um üüsri Erda reisi.
D’Franzosa hend, entfässlat und empört,
verhassti Ornaga zerschlaga und zerschtört.
Entfässlat ischt a neui Zitt
voraagschtörmt denn — und explodiert,
med Wössaschaft und Tächnik.
Si hätt gwalltig Fortschrett produziert,
viel Säga n’o0o, s’ischt wohr,
abr 00 viel Fluach und Gfohr.
Met Atomköpf könt ma hött
s’Läba, d’Erda zor Wüaschti verbrenna.
S’wört zwor schtändig gredt, das ma hööra sött
ı dera Rechtig witterzrenna.
Doch wenns net wörklig schtoppa wend
schtatt no Schpröch und Konfarenza z’maha,
denn könt vor lutter Fortschrett
d’Wält eines Tags nö-zemmakraha.
Viel ischt lichter hött und viel ischt besser.
Mengs ischt aäfach anderscht, grundverscheda.
S’Läba ischt freier, d’Rächt sind gröösser,
s’Volk ka läsa, schrüba, net no reda.
S’Rächt ischt humaaner, d’Scholdhaft verschwunda.
S’wört gschaffat und ghetzt, abr weniger gschunda.
S’gitt Verdianscht und Kindrgält,
Fernseh, Auto, Feerizält.
I sehara Wuar dinna flüüsst dr Ri,
s’gitt AHVau und fröndi Wi,
s’gitt fröndi Schnäps i wääss net wövl,
und as gääschtat nümma sövl.
Viil hend früiar müassa fort gi schaffa.
und gheuat hätt ma jedas Gwätt.
Hött hollt ma Lütt us viilna Lendr,
well’s bi üüs z’vil Aarbat hätt.
Puurnat wört hött met Maschina,
s’rolland Suprzög uf Schina,
ma schualat üfrig dr Verschtand,
reist und glüügt ir Wält ummanand.
Wer goot denn hött n6 i d’Valüna
gi Uukrutt meiha und gi züüna?
Ar Fasnat und ar Kelbi
hensi frülar tanzat,
und drzwöschat dinna
meischtans Törka pflanzat.
Wer esst denn hött no Törkarebl?
Er litt äm ufm Maga,
a betzli Gartaschpatta,
und scho ischt ma müad und gschlaga.
D’Röck sind füner, frächr, körzr,
ma kohat vüul met frönda Gwörzr.
DAR
