sS= 8
Mek - ke
- beu
re.
G
f—-
Dur - les - bach.
2. Auf de schwäbsche Eisebahne wollt amal a Bäurle fahre,
geht an Schalter, lupft de Hut: „Oi Billettle, seid so gut!”
3. Eine Goiß hat er sich kaufet, und daß sie ihm nit entlaufet,
bindet sie der gute Ma hinte an de Wage a.
4. „Böckli, tu nur woidle springe, ’s Futter werd i dir scho brin-
ge.” Setz sich zu sei’m Weible na und brennt’s Tabakspfeifle a.
5. Auf de nächste Statione, wo er will sein Böckle hole, findet
ar nur Kopf und Soil an dem hintre Wagetoil.
6. Do kriegt er en große Zore; nimmt den Kopf mitsamt de
Hore, schmeißt en, was er schmeiße ka, dem Konduktör an
Schädel na.
7. „So, du kannscht den Schade zahle, warum bischt so schnell
zefahre! Du alloi bischt schuld dara, daß i d’Goiß verlaure ha!”
8. So, jetzt wär das Liedle g’sunge! Hat’s euch wohl in d’Ohre
«Junge? Wer’s no nit begreife ka, fang’s no mal von vorne a!
Volkslied aus Schwaben.